Βοηθώντας τον έφηβο να βάλει στόχους στη ζωή του

Η συμπεριφορά του εφήβου είναι στοχευμένη όταν υπάρχει κάποιος λόγος για κάθε πράξη του. Η στοχοθέτηση είναι σημαντική γιατί βοηθάει τους εφήβους να επικεντρωθούν σε αυτό που είναι σημαντικό για αυτούς, να κάνουν καλύτερη χρήση του 24ωρου επίσης επηρεάζει τη συμπεριφορά τους θετικά. Οι έφηβοι που έχουν στόχους έχουν πιο σωστή συμπεριφορά, μαθαίνουν να κρίνουν τις πράξεις τους, αποκτούν αυτοεκτίμηση, κοινωνικοποιούνται πιο εύκολα γιατί με τη σωστή συμπεριφορά εντάσσονται πιο εύκολα σε ομάδες και γίνονται αποδεκτοί. Κατά συνέπεια δεν συμπεριφέρονται άσχημα προσπαθώντας να προσελκύσουν την προσοχή διότι οι πράξεις τους επιβραβεύονται και δεν περνούν απαρατήρητες.

Σημαντικό στην καλύτερη στοχοθέτηση των εφήβων είναι να είναι να γνωρίζουν τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους, τι είναι αυτό που τους διασκεδάζει και τους δίνει χαρά, σε τι είναι καλοί, τι είναι αυτό που τους κινητοποιεί, καθώς επίσης να ξέρουν πώς θέλουν να δουν τον εαυτό τους μετά από μερικά χρόνια (5-10-15 χρόνια).

Τα βήματα για να μπορέσουν να πετύχουν τους στόχους τους είναι τα εξής:

Καθορισμός στόχων, κάντε το στόχο σας συγκεκριμένο π.χ. Θέλω να κάνω γυμναστική 3 φορές την εβδομάδα. Προσοχή όμως οι στόχοι να είναι ρεαλιστικοί και να αποφεύγονται οι ευχές και οι μεγάλοι στόχοι που δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν.
Προγραμματισμός των βημάτων που πρέπει να γίνουν για την επίτευξη του κάθε στόχου ξεχωριστά.
Εντοπισμός των εμποδίων που μπορεί να προκύψουν και εξεύρεση τρόπων αντιμετώπισής τους.
Χρονοδιάγραμμα για να μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος.
Ορισμός προτεραιοτήτων.
Ενημέρωση σχετικά με τους στόχους σας και αναζήτηση συμβουλών από ειδικούς.
Οι στόχοι χρειάζονται προσπάθεια και συγκέντρωση. (Ενεργήστε μη μένετε παθητικοί).
Κρατήστε στο μυαλό σας ότι μπορεί να μην επιτευχθούν πάντα οι στόχοι μας, αλλά η προσπάθεια είναι αυτή που μετράει και η απόκτηση της εμπειρίας που θα αποκτηθεί μέσα από αυτήν την προσπάθεια.
Τακτική αξιολόγηση της προσπάθειας.

Σημαντική επίσης είναι και η συμβολή των γονιών στην προσπάθεια στοχοθέτησης των εφήβων. Οι γονείς πρέπει να προσέχουν όμως να βοηθούν τα παιδιά τους στη διαδικασία της στοχοθέτησης και όχι να καθορίσουν οι ίδιοι το περιεχόμενο των στόχων. Ο στόχος είναι του παιδιού τους, όχι δικός τους. Οι γονείς κάνουν το λάθος να θέλουν τα παιδιά τους να ζήσουν σύμφωνα με αυτό που θεωρούν αυτοί σωστό. Οπωσδήποτε οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν τους έφηβους να θέτουν στόχους διότι μαθαίνουν να προγραμματίζουν το μέλλον τους, να έχουν έλεγχο της μοίρας τους, και να έχουν καλύτερα αποτελέσματα στη ζωή τους.

Γράφει στο efiveia.gr
Βασιλική Παναγιωτοπούλου
Ψυχολόγος, Υπ. R-DMT,MBPsS, Ψυχολογίας, Χοροθεραπείας