Πότε πρέπει να αναζητήσω λογοθεραπευτική βοήθεια;

Παρότι το κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό ανάπτυξης, δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε στο ότι το παιδί μας είναι μικρό και θα μιλήσει αργότερα. Αν υπάρχει υποψία για κάποια διαταραχή στην επικοινωνία και το λόγο του παιδιού, θα ήταν πολύ χρήσιμο να λάβει μια λογοθεραπευτική αξιολόγηση, για να διαπιστωθούν τυχόν διαταραχές.

Η έγκαιρη παρέμβαση σε καθυστέρηση του λόγου ή διαταραχή, θα βοηθήσει το παιδί να αποφύγει τις δευτερογενείς συνέπειες, όπως χαμηλή αυτοεκτίμηση, μειωμένη κοινωνική δραστηριότητα, φόβο για επικοινωνία και έκφραση και σε μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά, μαθησιακές δυσκολίες, που σχετίζονται με την εξέλιξη του λόγου τους.

Όποια ηλικία και αν έχει το παιδί, καλό είναι να συμβουλευτείτε έναν ειδικό αν:

  • Η φωνή του παιδιού είναι μονότονη, πολύ δυνατή ή πολύ σιγανή και αν η χροιά της δεν είναι ανάλογη με την ηλικία
  • Αν το παιδί μιλάει με τη μύτη
  • Αν δυσκολεύεται να αρχίσει μια φράση ή επαναλαμβάνει συλλαβές ή λέξεις
  • Αν ξαφνικά και απότομα σταματήσει να μιλάει ή η ομιλία και ο λόγος του αντί να βελτιώνονται, χειροτερεύουν
  • Αν το παιδί, έχοντας μια αντικειμενικά μικρή δυσκολία ενοχλείται πολύ και το συζητά επίμονα με τους γονείς του
  • Δεν κατανοεί πάντα αυτό που του λέτε, δεν αντιδρά κατάλληλα στις οδηγίες που του δίνετε ή δεν ανταποκρίνεται στις προσπάθειες που κάνετε να επικοινωνήσετε μαζί του
  • Μιλά «μωρουδίστικα» και η ομιλία του δεν έχει «καθαρίσει». Πρόσωπα που δεν το βλέπουν συχνά δεν το καταλαβαίνουν
  • Η άρθρωσή του δεν έχει ακρίβεια και ορισμένες φορές ακούγεται σα να «μασάει» τις λέξεις
  • Δεν έχει λεξιλόγιο το ίδιο πλούσιο με άλλα παιδιά της ηλικίας του
  • Δε δείχνει σημεία επικοινωνίας με το περιβάλλον, δεν αντιδρά σε ήχους
  • Κάνει στερεοτυπικές, μονότονες και επαναλαμβανόμενες κινήσεις του σώματος, των άκρων ή του κεφαλιού
  • Δεν εδραιώνει βλεμματική επαφή με πρόσωπα ή αντικείμενα
  • Το παιχνίδι του είναι μηχανικό και δεν έχει συμβολισμό
  • Ασχολείται με ιδιόρρυθμο τρόπο με τα αντικείμενα και τα παιχνίδια του και έχει εμμονές
  • Η ομιλία του αρκετές φορές είναι άσχετη με τη συζήτηση ή με τις ερωτήσεις που του κάνετε
  • Δυσκολεύεται να ξεκινήσει να μιλά, κολλάει στον πρώτο ήχο της λέξης ή επαναλαμβάνει πολλές φορές την πρώτη συλλαβή
  • Ένα παιδί του δηµοτικού που δε λέει το «ρ» και το «σ»
  • Ένα παιδί µε υπερκινητικό σύνδροµο
  • Ένα παιδί µε κάποιο σύνδροµο (π.χ. αυτισµό)
  • Επαναλαμβάνει μικρές λέξεις όπως το «και» ή τα άρθρα των λέξεων
  • Δυσκολεύεται να μάθει πράγματα καθημερινής ρουτίνας ακόμα και μετά από πολλές προσπάθειες
  • Δε διατηρεί αυτή τη γνώση και το ίδιο πράγμα δε μπορεί να το ξανακάνει την επόμενη μέρα
  • Έχει δυσκολίες στο γραπτό λόγο δηλαδή στην ανάγνωση και τη γραφή

Πηγή: www.kepeo.com